مرا عمری به دنبالت کشاندی
سر انجام به خاکستر نشاندی
ربودی دفتر دل را و افسوس
که سطری هم از این دفتر نخوندی
گرفتم، عاقبت دل بر منت سوخت
پس از مرگم سرشکی هم فشاندی
گذشت از من، ولی آخر نگفتی
که بعد از من به امید که ماندی؟
( فریدون مشیری )